pastor Jean* uit de Democratische Republiek Congo
“Aan het eind van de middag kwamen ze onze wijk binnen. Eerst observeerden ze de mensen alleen maar. Na het eten brachten we de kinderen naar bed en gingen toen zelf slapen. Rond 23.00 uur hoorden we het eerste schot, vlak achter ons. We baden – God, help ons!”
In 2019 begint pastor Jean* vol goede moed als voorganger in Beni, een stad in het noordoosten van de Democratische Republiek Congo. Maar zodra zijn gezin in de stad aankomt, waarschuwen bezorgde mensen hem: “De vijand staat hier aan de poort!”
‘De vijand’ – dat zijn de verschillende rebellengroepen die in het noordoosten van Congo actief zijn. Pastor Jean is zich bewust van de gevaren die het gebied bedreigen, maar hij verlangt ernaar zijn nieuwe kudde te dienen. Maar het duurt niet lang, of het geweld slaat in alle hevigheid over het gezin heen. Op een nacht wordt pastor Jean ruw uit zijn slaap gewekt door geweerschoten. Hij hoort zijn buren schreeuwen en ziet hoe honderden mensen toevlucht zoeken in de kerk, die vlak bij zijn huis staat.
Dan staan de rebellen ineens voor zijn huis. Ze krijgen de deur niet open en beginnen onderling te ruziën over de vraag wat ze nu zullen doen. Aan de andere kant van de deur luistert pastor Jean angstig naar het geruzie, terwijl hij zijn vrouw en kinderen probeert te beschermen: een tweejarige peuter en een baby van zes maanden. De rebellen vuren een raket af. “Onze oren suisden… We verloren het bewustzijn en lagen daar als dood.” Pas drie kwartier later komt pastor Jean weer bij bewustzijn. Buiten is het schieten dan nog in volle gang.
Uiteindelijk komt het regeringsleger opdagen en verdrijft de rebellen. Er zijn vijftien mensenlevens te betreuren. Het gezin van pastor Jean brengt het er levend van af, maar het drama dat zich deze nacht afspeelde, heeft hen diepe angst aangejaagd. “We waren getraumatiseerd”, vertelt hij. Pastor Jean geeft toe dat hij nog steeds soms bang is. “Maar het boek Job geeft me moed. Wij hebben nog lang niet zo veel geleden als hij. Job verloor al zijn kinderen, maar ik heb de mijne nog.”
Dit online jaarverslag is gecreëerd in BladenMakers’ InZine.